5 ปัจจัยเสี่ยงทำให้เกิด มะเร็งรังไข่ ภัยเงียบที่ทำร้ายผู้หญิงโดยไม่รู้ตัว

มะเร็งรังไข่ นับว่าเป็นมะเร็งอันตรายและรุนแรงที่สุดสำหรับผู้หญิง ปัจจุบันจำนวนผู้ป่วยพุ่งสูงขึ้น การทำความเข้าใจกับโรค และหาทางป้องกันเอาไว้ก่อน เป็นอีกหนึ่งทางที่จะทำให้ห่างไกลจากโรคนี้

มะเร็งรังไข่ คืออะไร

มะเร็งรังไข่ เกิดจากความผิดปรกติของเซลล์ในรังไข่และท่อนำไข่ของผู้หญิง ซึ่งเซลล์ที่ผิดปรกติเหล่านั้นจะมีการแบ่งตัวอย่างรวดเร็ว ไม่สามารถควบคุมได้ จนกลายเป็นเซลล์มะเร็งในที่สุด จากก้อนมะเร็งขนาดเล็ก ก็จะมีขนาดโตขึ้นเรื่อยๆ สามารถที่จะแพร่กระจายไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกาย และอวัยวะส่วนอื่นได้ทุกที่ ตั้งแต่ เข้าสู่กระแสโลหิต เข้าสู่ระบบน้ำเหลือง ไปยังตับ ปอด และส่วนอื่นๆ ยิ่งปล่อยเวลานานไปเท่าไหร่ ความอันตรายของโรคก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

อาการของผู้ป่วย มะเร็งรังไข่

ผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งรังไข่ ในระยะเริ่มต้นนั้น แทบจะสังเกตหรือไม่มีอาการใดๆ บ่งบอกได้เลย ว่าเป็นมะเร็งหรือไม่ ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้ผู้ป่วยหลายคนชะล่าใจ แต่หลังจากที่มะเร็งงเข้าสู่ระดับที่รุนแรงขึ้น อาการต่างๆ ก็จะปรากฎออกมาได้เด่นชัดมากขึ้น ได้แก่

• มีอาการท้องอืด ท้องเฟ้อ เหมือนอาหารไม่ย่อย
• รู้สึกคลื่นไส้อาเจียนอยู่บ่อยครั้ง
• ทานอาหารได้น้อยลง รู้สึกเบื่ออาหาร น้ำหนักตัวลดลงโดยไม่ทราบสาเหตุ
• รู้สึกเหนื่อยง่าย บางครั้งอยู่เฉยๆ ก็รู้สึกเหนื่อย
• มีอาการปวดบริเวณอุ้งเชิงกรานบ่อยครั้ง
• ปวดท้อง ท้องบวมโต
• มีเลือดออกบริเวณช่องท้อง แม้จะหมดประจำเดือนไปแล้ว

ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิด มะเร็งรังไข่

มะเร็งรังไข่ สาเหตุเกิดขึ้นได้จากหลายปัจจัย ซึ่งปัจจัยความเสี่ยงที่พบได้บ่อยที่สุดได้แก่

1.การส่งต่อทางกรรมพันธุ์

หากคนในครอบครัวเคยมีประวัติเป็นมะเร็งรังไข่ รุ่นลูกรุ่นหลานต่อๆ ไปก็สามารถเป็นมะเร็งรังไข่ได้เช่นกัน เหมือนกับมะเร็งเต้านม

2.อายุที่มากขึ้น

ผู้หญิงที่อายุสูงขึ้น จะมีความเสี่ยงในการเกิดมะเร็งรังไข่ได้มากกว่าคนอายุน้อย เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน และจำนวนผู้ป่วยมะเร็งรังไข่ในปัจจุบัน ส่วนใหญ่ล้วนเป็นผู้สูงอายุ

3.การใช้ฮอร์โมนเป็นเวลานาน

ยาประเภทฮอร์โมนบางชนิด แม้ว่าจะช่วยในการรักษาโรคอื่นๆ ได้ แต่บางชนิดก็เป็นตัวกระตุ้นทำให้เกิดมะเร็งรังไข่ได้เช่นกัน หากจำเป็นต้องใช้ยาประเภทนี้ในการรักษา ควรปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญก่อนทุกครั้ง เพื่อความปลอดภัย

4.ประจำเดือนมาเร็วและหมดช้ากว่าคนทั่วไป

ผู้หญิงที่มีประจำเดือนก่อนอายุ 12 ปี และหมดประจำเดือนช้ากว่า 55 ปี มีความเสี่ยงมากกว่าผู้หญิงที่มีประจำเดือนช้า และหมดประจำเดือนเร็ว

5.ความผิดปรกติของโพรงมดลูก

เช่นผู้หญิงที่มดลูกเจริญผิดที่ ต้องรีบทำการรักษาทันที เพราะว่ายิ่งปล่อยไว้ก็ยิ่งอันตราย และยังเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งรังไข่

ระยะของมะเร็งรังไข่

มะเร็งรังไข่ สามารถแบ่งออกได้ทั้งหมดเป็น 4 ระยะ ตามความรุนแรงของอาการ ดังต่อไปนี้

• ระยะที่ 1 เป็นระยะที่ตรวจพบเซลล์มะเร็งบริเวณรังไข่ อาจเจอเพียงข้างเดียว หรือสองข้างก็ได้
• ระยะที่ 2 มะเร็งที่อยู่ในรังไข่ เริ่มมีการกระจายตัวออกมาบริเวณรอบๆ รังไข่ แต่ยังไม่ได้กระจายตัวออกไปยังส่วนอื่นๆ
• ระยะที่ 3 เป็นระยะที่เซลล์มะเร็งเริ่มมีการแพร่กระจายจากท่อนำไข่หรือรังไข่ ไปยังส่วนต่างๆ เช่น กระจายไปยังต่อมน้ำเหลือง เป็นต้น
• ระยะที่ 4 เป็นระยะที่มะเร็งได้มีการแพร่กระจายไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกาย รวมถึงอวัยวะต่างๆ ที่สำคัญ เช่น ปอด ตับ หัวใจ เป็นระยะที่อันตรายที่สุด

วิธีการรักษามะเร็งรังไข่

การรักษามะเร็งรังไข่ แพทย์จะพิจารณาถึงความรุนแรงและอาการของผู้ป่วยแต่ละราย ว่าอยู่ในระยะใด เพื่อเลือกวิธีการรักษให้เหมาะสม วิธีการรักษาในปัจจุบันมีดังนี้

• รักษาด้วยการผ่าตัด

เป็นการตัดท่อนำไข่ หรือว่ารังไข่ออก หรือส่วนที่ใกล้เคียง เช่นต่อมน้ำเหลือง เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้เซลล์มะเร็งกระจายไปยังส่วนอื่นๆ

• การรักษาด้วยเคมีบำบัด

เป็นการใช้สารเคมีฉีดเข้าสู่ร่างกาย เพื่อทำลายเซลล์มะเร็งในร่างกายให้เร็วที่สุด เพื่อหยุดการลุกลามของมะเร็ง ซึ่งการรักษาด้วยวิธีนี้ จะมีอาการแทรกซ้อนอย่างอื่นตามมา เช่น ผมร่วง อาเจียน

• การรักษาด้วยฮอร์โมน

เป็นการใช้ฮอร์โมนเข้าไปเพื่อหยุดการเติบโตของเซลล์มะเร็ง หรือชะลอการเจริญเติบโตของเซลล์ ไม่ให้ลุกลามไปยังส่วนอื่นๆ

• การรักษาตามอาการ

เป็นการดูแลตามอาการของผู้ป่วย เช่น การบรรเทาความเจ็บปวดของผู้ป่วย รวมถึงการดูแลเยียวยาจิตใจของผู้ป่วย ให้มีอารมณ์แจ่มใส มีความสุขอยู่เสมอ

การตรวจคัดกรองมะเร็งรังไข่

เนื่องจากมะเร็งรังไข่ ไม่สามารถบ่งบอกได้ด้วยการตรวจภายนอก หรือดูเพียงแค่อาการบางอย่าง ต้องมีการตรวจวินิจฉัยอย่างละเอียดจากแพทย์เท่านั้น ซึ่งวิธีการตรวจในปัจจุบันได้แก่

• การตรวจด้วยวิธีการสแกนเป็นภาพ

เป็นการใช้เครื่องมือในการสแกนภาพถ่ายอุ้งเชิงกราน บริเวณช่องคลอด และรังไข่ เพื่อนำภาพที่ได้มาวินิจฉัยของลักษณะของก้อนมะเร็ง

• การตรวจภายใน

แพทย์จะใช้ถุงมือและสอดเข้าไปในช่องคลอด พร้อมกับคลำบริเวณหน้าท้อง เพื่อดูความผิดปรกติของมดลูกและดูขนาดของมดลูก

• การตรวจทางพันธุกรรม

เป็นการตรวจเพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของพันธุกรรม เพื่อนำมาประเมินแนวทางในการรักษาแก่ผู้ป่วยและหาแนวทางการรักษาที่เหมาะสม

• การตรวจชิ้นเนื้อ

แพทย์จะใช้เครื่องมือผ่าตัด และตัดชิ้นเนื้อบริเวณรังไข่ออกมาเข้าห้องปฏิบัติการ เพื่อดูความผิดปกติของมดลูก และวินิจฉัยเกี่ยวกับมะเร็ง พร้อมกับประเมินความรุนแรงของมะเร็ง เพื่อวางแผนแนวทางในการรักษาที่เหมาะสม และรับมือการกระจายตัวของเซลล์มะเร็ง นับว่าเป็นวิธีการตรวจที่มีความละเอียดที่สุด และมีความแม่นยำมากที่สุด เมื่อเทียบกับวิธีการตรวจแบบอื่น

แนวทางการป้องกันมะเร็งรังไข่

วิธีที่จะช่วยให้ห่างไกลจากโรค ก็คือการหาทางป้องกันเอาไว้ก่อน จะดีกว่าการหาวิธีการรักษา แนวทางที่จะช่วยในการป้องกันได้ มีดังนี้คือ

• เลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ เช่น รับประทานผัก ผลไม้ให้หลากหลาย ซึ่งจะช่วยในการเพิ่มภูมิต้านทานให้กับร่างกาย และสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยป้องกันโรคมะเร็ง
• หลีกเลี่ยงอาหารที่มีมันจัด โดยเฉพาะอาหารที่มาจากไขมันสัตว์ เพราะว่าเป็นสาเหตุร่วมอีกหนึ่งสาเหตุ ที่ทำให้เกิดมะเร็งรังไข่
• ควบคุมน้ำหนักของตัวเอง ระวังไม่ให้มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน เพราะคนที่มีน้ำหนักตัวสูง หรือคนอ้วน มีความเสี่ยงสูงกว่าคนที่ผอม
• ไม่ใช้ยาต่างโดยพลการ ก่อนใช้ยาในการรักษาโรคต่างๆ ควรปรึกษากับแพทย์ให้รอบคอบก่อน เพราะยาบางชนิดสามารถไปกระตุ้นการเกิดมะเร็งได้ หรือทำให้มะเร็งมีความรุนแรงขึ้นได้
• การตรวจคัดกรองอย่างสม่ำเสมอ อย่างน้อยต้องเข้ารับการตรวจคัดกรองมะเร็งรังไข่ปีละ 1 ครั้ง เพื่อจะได้ทราบการเปลี่ยนแปลงของรังไข่ของเรา และหาทางรับมือได้ทัน

สรุปส่งท้าย

เนื่องจากมะเร็งรังไข่เป็นมะเร็งที่มีความอันตราย และผู้ป่วยจะได้รับความทรมานค่อนข้างมาก ฉะนั้นไม่ควรปล่อยปละละเลย ควรหันมาดูแลเอาใจใส่ตัวเองตั้งแต่ตอนนี้จะดีที่สุด จะช่วยให้ห่างไกลจากโรคร้ายนี้ได้

คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับมะเร็งรังไข่